‘ผักบุ้ง PBDS’ : หญิงแกร่งแห่งวงการฟุตบอลเดินสาย
ในวงการฟุตบอลเดินสายชื่อของทีม PBDS อาจไม่ใช่ทีมที่เป็นเต็งแชมป์ หรือขาประจำในการล่ารางวัลรายการต่างๆ เป็นเหมือนม้านอกสายตา แต่ผลงานในช่วงหลังๆ ไม่สามารถมองข้ามได้เลย เพราะมีการเติบโตจนสร้างชื่อแบบก้าวกระโดนในระยะเวลาเพียงแค่ปีกว่าๆ
สิ่งที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือ เจ้าของทีมซึ่งอยู่เบื้องหลังความสำเร็จต่างๆ เป็นเพียงแค่นักธุรกิจหญิงคนหนึ่ง ที่มีความสนใจในเรื่องของเกมลูกหนัง แม้ไม่ได้มีความเชี่ยวชาญหรือประสบการณ์ที่ถูกเคี่ยวกรำเหมือนกับคนอื่นๆ ที่เป็นผู้ชาย ที่มีความคุ้นเคยกับ ‘ฟุตบอล’ มากกว่า แต่ความมุ่งมั่นตั้งใจนั้นไม่ต่างกัน
ชื่อของ ‘คุณผักบุ้ง-สมกมล สิงห์ประเสริฐ’ อาจยังไม่แพร่หลายเป็นที่รู้จักเหมือนกับเจ้าของทีมเดินสายคนดังรายอื่นๆ แต่วิธีการบริหารจัดการทีมที่แปลกและแตกต่าง ทำให้หลายคนต้องหันมาจับตามอง เพราะสามารถดึงเอาโค้ชฟุตบอลอาชีพอย่าง ใหญ่ นิลวงษ์ มาเปิดความท้าทายใหม่ๆ บนโลกฟุตบอลอีกใบในเมืองไทยได้
จุดเริ่มต้นและเป้าหมายของเธอคืออะไร? ร่วมหาคำตอบไปกับบทสัมภาษณ์พิเศษจาก Think Curve คิดไซด์โค้ง
ก้าวแรกในวงการบอลเดินสาย
จุดเริ่มต้นของ ผักบุ้ง ในการเข้ามาทำทีมบอลเดินสาย คือ น้องชาย ส่งข้อความมาหาว่า ต้องการจะกลับมาที่บ้านเกิด อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย แล้วอยากทำทีมบอลขึ้นมาสักทีมกับเพื่อนๆ จึงอยากให้พี่ช่วยเป็นสปอนเซอร์ มอบเงินทุนในการทำชุดแข่งให้หน่อยตามกำลังที่พอไหว
ซึ่งตัวของ ผักบุ้ง ก็ได้เข้าไปชมการซ้อม การเล่น และได้สัมผัสกับเพื่อนๆ ของน้องชาย แล้วรู้สึกว่า กลุ่มเด็กๆ เหล่านี้นั้นมีความฝัน แต่ขาดเวทีในการโชว์ผลงาน เพราะต้องยอมรับว่า สโมสรฟุตบอลอาชีพ ที่มีการคัดตัวเป็นเรื่องเป็นราวในแถบนั้นมีเพียงแค่ไม่กี่ทีม โควต้าคนที่จะไปถึงฝันได้มีจำกัด จึงพร้อมที่จะลงมาช่วยสนับสนุน ตามที่เล่าไว้ว่า
“พอไปเจอเพื่อนๆ ของน้องชาย เห็นเขาเล่นเขาซ้อม ก็เลยได้สอบถามว่าแต่ละคนนั้นมีพื้นเพเป็นอย่างไร เรียนจบกันหรือยัง มีงานทำไหม ซึ่งบางคนก็ยังเรียนอยู่ เกณฑ์ทหารเพิ่งออกมา ไม่มีรายได้ในการเลี้ยงชีพ”
“เราก็เลยเสนอไปว่าเอาอย่างนี้ไหม เดี๋ยวพี่ทำทีมให้ แต่พวกน้องต้องมาซ้อมจริงๆ จังๆ เดี๋ยวพี่จ่ายเบี้ยเลี้ยงให้ วันละ 100 หรือ 150 เพราะพวกเขาเตะกันทุกวัน แต่ไม่มีใครมาคอยสนับสนุนในจุดนี้ ไม่มีสังกัดมาดูแล”
“เป้าหมายแรกของทีมเราเลยคืออยากให้น้องๆ ได้ออกกำลังกาย ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เอาตัวออกห่างจากสิ่งเร้าต่างๆ ที่ไม่ดี แล้วพอมีรายได้กินใช้เล็กน้อยๆ ไม่ได้หวังทำทีมไปแข่งเลย เพราะฝีเท้าของเด็กเหล่านี้ คงไม่สามารถไปสู้กับนักเตะที่แข่งในวงการเป็นประจำได้อยู่แล้ว ถ้าอยากไปแข่งรายการไหนเราก็จะลองส่งทีมไป”
ประเด็นเรื่องของการหางานหรือตามฝันไปคัดตัวกับอคาเดมี่ต่างๆ ในพื้นที่จังหวัดเลย ไม่ได้มีโควต้าเปิดกว้างมากเมื่อเทียบกับจังหวัดอื่นๆ ผักบุ้ง แค่อยากเพิ่มเวทีเล็กๆ ให้น้องๆ ที่มีความฝัน ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก แล้วพอมีรายได้บ้างเท่านั้น
แต่พอไปคลุกคลีแล้วเห็นความตั้งใจของเด็กๆ ก็อดใจที่จะสนับสนุนต่อไปไม่ได้ พอคิดดูแล้วว่าตัวเองพอจะมีกำลังทรัพย์ ก็ตัดสินใจตั้งทีมขึ้นมาแบบจริงจัง โดยใช้ชื่อแรกว่า ‘น้องรัก PB’ สื่อความหมายว่านักเตะในทีมนี้เป็นกลุ่มน้องๆ ที่ตัวเองต้องการมอบความรักให้ ก่อนจะปรับมาเป็น ‘PBDS’ ในภายหลัง ซึ่งเป็นตัวย่อของชื่อตัวเอง ผักบุ้ง ประกอบเข้ากับบ้านเกิด DS คือ อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลยนั่นเอง
สมัยที่ผักบุ่งยังเรียนอยู่ในระดับมหาวิทยาลัย เธอพอจะมีเพื่อนผู้ชายที่ชื่นชอบกีฬาฟุตบอลอยู่บ้าง แล้วมีบางคนที่เคยทำทีมฟุตซอลส่งแข่งขันรายการต่างๆ เลยมีการช่วยแนะนำขอเรื่องรายละเอียดการติดต่อนักเตะที่มีชื่อ มาช่วยประคองน้องๆ ในทีม PBDS พร้อมถ่ายทอดความรู้เรื่องการเล่นให้
ซึ่งก็เป็นเรื่องที่โชคดีมากที่เพื่อนๆ ของเธอ ต่างล้วนสนับสนุนในจุดนี้ พร้อมมอบเงินสปอนเซอร์เล็กๆ น้อยๆ มาสนับสนุนทีมอีกด้าน ทำให้เงินหมุนเวียนในการทำทีมมากขึ้น ไม่จำเป็นที่ต้องควักกระเป๋าออกเองทั้งหมด
การบริหารที่แตกต่าง
ด้วยคอนเนคชั่นจากเพื่อนๆ ทำให้ ผักบุ้ง สามารถเข้าถึงนักเตะตัวดังๆ ได้มากขึ้น อาทิ อิศเรศ น้อยใจบุญ หรือดาวเตะรายอื่นๆ ซึ่งก็มีการดึงตัวมาช่วยปลุกปั้นน้องๆ ให้พัฒนาฝีเท้า ซึมซับประสบการณ์จากรุ่นพี่ๆ เป็นเวลานานเป็นปี วางแผนการซ้อมทีมสัปดาห์ละ 3 วัน แบบจริงๆ จังๆ
ผักบุ้ง ยืนยันว่าตัวเองชอบฟุตบอลอยู่พอสมควร แต่สิ่งทีทำให้ตัวเธอชอบมากกว่า คือ การเห็นเด็กๆ ที่มีควาฝัน แล้วต้องการจะทำให้มันเกิดขึ้นจริง จึงพร้อมที่จะช่วยผลักดันไปอีกแรง แม้ว่ามันอาจจะดูแปลกไปบ้างที่ผู้หญิงหันมาทำทีมในวงการนี้ แต่ตัวของเธอไม่เคยเจอประสบการณ์เรื่องการเหยียดเพศ หรือครหาว่าไม่มีความรู้แต่อย่างใด
เธอวางตัวเองให้เป็นผู้บริหารจัดการอยู่เบื้องหลัง ไม่มีการออกหน้าไปคุมทีม สั่งนักเตะให้ทำแบบนั้นแบบนี้ เล่นอย่างไรเหมือนกับเจ้าของทีมผู้ชาย เพียงแต่จะดูแลเรื่องอื่นๆ มากกว่า ไม่ว่าจะเป็นความเรียบร้อยเรื่องอาหารการกิน, การเดินทาง และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ
เธออยากเห็นแค่ความสำเร็จของน้องๆ ที่เธอรัก บวกกับรับพลังบวกจากทีมของเธอ ซึ่งประโยคที่ประทับใจจนจำมาถึงทุกวันนี้ คือ ‘ให้ฟุตบอลเดินทางครับพี่ ถ้าพวกผมมีวินัย เดี๋ยวฟุตบอลก็จะพาพวกผมไปเอง’
น่าเสียดายที่คนส่วนใหญ่ในอำเภอด่านซ้าย จะทำอาชีพเป็นข้าราชการหรือพนักงานรับจ้างทั่วไป ครอบครัวเลยไม่ได้มีการสนับสนุนอย่างเต็มที่ ให้เด็กๆ ที่รักฟุตบอลได้ทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการ พอทาง ผักบุ้ง มาทำทีมในส่วนนี้ การเห็นเด็กๆ เติบโตในเส้นทางที่ถูกที่ควร พอมีรายได้ มีสังคมกว้างขึ้น ตัวของเธอก็ภูมิใจในสิ่งที่สามารถทำได้
สิ่งที่ ผักบุ้ง ไม่อยากให้ลูกทีมไปข้องเกี่ยวและห้ามเด็ดขาด คือ ความรุนแรงในการเล่น และ ยาเสพย์ติด ตามที่บอกเอาไว้ว่า
“เรื่องวินัย การตรงต่อเวลา และการมีมารยาทเป็นสิ่งที่สำคัญกับหนูมากนะ นักฟุตบอลในทีมของหนู กินข้าวเสร็จต้องเก็บขยะ ต้องซื้อถุงดำติดไปเลยเพื่อเก็บขวดน้ำ กล่องข้าว หรืออะไรต่างๆ ที่มันสร้างภาระให้กับคนอื่นๆ”
“ถ้ามีใครในทีมออกนอกลู่นอกทางไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพย์ติด หนูไม่เอาเลย ถ้าดื่มกินเล็กๆ น้อยๆ ยังพออนุโลมให้ได้บ้างบางโอกาส หนูมีการจับลูกทีมตรวจปัสสาวะตลอด ถ้าจะเข้ามาฝึกซ้อมกับ PBDS เราจะถามก่อนเลยว่ามียุ่งกับยาเสพย์ติดไหม ถ้ายุ่งพี่ไม่เอา พี่ไม่ชอบ ซีเรียสเรื่องนี้มากๆ”
“ส่วนการเล่นฟุตบอลในสนาม เราไม่ชอบความรุนแรงอยู่แล้ว ไม่ชอบเห็นการทำร้ายคู่แข่งหรือเล่นนอกเกม ถ้าอยู่กับทีมหนูนักเตะจะรู้เลยว่าอย่าทำร้ายคู่แข่ง เราไม่ชอบเห็นลูกทีมเราเจ็บ เราก็อย่าไปทำเขา บางครั้งก็มีดุตักเตือนไปเหมือนกัน”
ผักบุ้ง มีความเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับการพัฒนาวงการฟุตบอล คือ ฟุตบอลไม่ว่าโลกไหนก็เหมือนกัน อาจแตกต่างเรื่องความมั่นคงในอาชีพ บอลเดินสาย กระแสมันบูมจริงในช่วงนี้ แต่ความยั่งยืนอาจยังสู้บอลลีกไม่ได้ในระยะยาว เพราะการจัดแข่งรายการต่างๆ แต่ละครั้ง ผู้จัดก็ต้องใช้เงินมากโข ไม่ได้มีการชิงเงินจำนวนมากบ่อยๆ
ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องของกรรมการผู้ตัดสิน ในมุมมองของเธอคิดว่ามาตรฐานยังไม่ดีเท่าไหร่ ต้องการให้มีการพัฒนาให้มากกว่าที่เป็นอยู่ ลดเรื่องของการตัดสินค้านสายตา อันจะนำไปเป็นประเด็นรุนแรงต่อไปภายหลัง แล้วลุกลามไปสู่เรื่องๆ อื่นๆ ได้
ตอนนี้ PBDS อาจจะก้าวไปถึงแชมป์แค่สองรายการ คือ แชมป์เงินแสนที่อำเภอบางกระทึก ที่มีการร่วมทำทีมกับ ‘กาดหมา’ ของ หนึ่งเทิร์นโปร และแชมป์ Kool Supporter Footballkub สนาม Area 69 ที่มีทาง ใหญ่ นิลวงษ์ มาทำทีมชนะรวด 7 นัด
ความรู้สึกของ ผักบุ้ง ที่เห็นลูกทีมประสบความสำเร็จ มันใจฟูมากกว่าการบริหารธุรกิจของตัวเอง เพราะธุรกิจถ้าทำกำไรได้ ความสำเร็จมันก็เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเพียงคนเดียว แต่ถ้าทำทีม PBDS คว้าแชมป์บอลเดินสายได้ มันหมายถึงความสำเร็จของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ที่มีความฝันร่วมกัน แล้วดูยิ่งใหญ่กว่า
จนถึงตอนนี้เป้าหมายของ ผักบุ้ง หวังเพียงแค่จะสร้างโอกาส สร้างอาชีพ เพิ่มหนทางให้กับเด็กๆ ที่รักฟุตบอล โดยมีการนำเอา โค้ชใหญ่ มาดูแลทั้งทีมเด็กที่เป็นเหมือนอคาเดมี่เล็กๆ มีจำนวนนักเตะประมาณ 20 คน รวมไปถึงดูแลทีมเดินสายแบบจริงจังไปพร้อมๆ กัน ไม่ได้มีสัญญาเซ็นผูกมัดกันชัดเจน เป็นสัญญาใจล้วนๆ
การติดต่อเริ่มต้น ผักบุ้ง เห็นคนแชร์โปรไฟล์ ใหญ่ มาแล้วดูน่าสนใจ เลยทักข้อความเข้าไปหาตรงๆ ตกลงกันเอาไว้แบบปากเปล่า หากวันหนึ่งทางโค้ชมีหนทางที่ดีกว่าในบอลอาชีพ ก็สามารถไปได้เลย เพียงแค่บอกล่วงหน้าสักเดือนเท่านั้น
ถ้าเป็นไปได้ ผักบุ้ง แค่อยากจะสร้างเด็กสักคนให้ประสบความสำเร็จ เหมือนกับ โฟแบร์-อนันต์ ยอดสังวาลย์ ที่เกิดจากเวทีบอลเดินสาย ไม่จำเป็นต้องป้อนเข้าสู่วงการบอลอาชีพเป็นสิบเป็นร้อย ขอแค่เพียงคนเดียวที่มีคุณภาพจริง เท่านั้นก็เพียงพอแล้วในมุมมองของเธอ
ข้อความที่อยากส่งถึงน้องๆ ที่มีความฝัน
ตอนนี้ PBDS มีการบริหารจัดการเรื่องการทำทีม ที่มีความเป็นมืออาชีพมากขึ้น จากเดิมที่เคยใช้นักเตะซ้อมกันเอง วางแผนกันเอง ทำทีมกันเอง แต่พอได้โค้ชใหญ่เข้ามา หลายๆ สิ่งก็มีการเปลี่ยนแปลง และพัฒนาไปในแนวทางที่น่าพอใจ อย่างไรก็ตามเรื่องความสำเร็จการเป็นแชมป์ต่างๆ ก็ต้องให้เวลา ไม่สามารถเร่งรัดให้เกิดขึ้นแบบทันทีทันใดได้
สิ่งที่ ผักบุ้ง อยากฝากบอกทิ้งท้ายไปถึงน้องๆ ที่มีความฝันและมีใจรักในกีฬาฟุตบอล คือ
“ฟุตบอลมันไม่มีทางลัด มันอยู่ที่ความสามารถของเรา ถ้าเรามีความสามารถและมีระเบียบวินัยกับตัวเองมากพอ สักวันหนึ่งจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน”
แล้วสิ่งที่ทีม PBDS ทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง ก็คงเป็นเครื่องการันตีได้เป็นอย่างดีแล้วว่า การเริ่มต้นจากจุดเล็กๆ แล้วมีคนที่มองเห็นความฝัน แล้วมอบโอกาสให้ลอง มันสามารถกลายเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ได้ ขึ้นอยู่กับว่าการตีความเรื่องความสำเร็จของแต่ละคน จะมองไปในทิศทางไหน
แหล่งข้อมูลอ้างอิง : การสัมภาษณ์ออนไลน์
บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ
สโมสร ‘แตงโม’ : ตำนานแชมป์เงินล้านบอลเดินสายสองปีติดทีมเดียวในประเทศไทย
ศราวุฒิ มาสุข : กับชีวิตใหม่ในเส้นทางฟุตบอลเดินสาย
เทพนิยายภูธร : ‘สโมสร ดอนมูล’ ตำนานทีมระดับตำบลผู้พิชิตแชมป์ เอฟเอ คัพ
เมื่อครั้งหนึ่ง “อิชิอิ” เคยทำงานในโรงอาหาร หลังคว้ารองแชมป์สโมสรโลก
คล้ายตรงไหนบ้าง? : ศุภณัฏฐ์ นักเตะเงา โลซาโน่ ในสายตาสื่อต่างประเทศ
เวียดนามกร้าวก่อนซีเกมส์ : "4 ปีก่อน ทรุสซิเย่ร์ ก็เคยพาทีมเวียดนามยู 19 เอาชนะไทยมาแล้ว
เก่งในสนามไม่พอ : สาเหตุใด บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ถึงครองความยิ่งใหญ่ได้แบบยั่งยืน ?
บุรีรัมย์ ยังห่างแค่ไหน ? 10 สถิติไร้พ่ายนานที่สุดในโลก ณ ตอนนี้
คุณสมบัติอะไรที่ทำให้ บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด เป็นทีมไร้พ่ายนานที่สุดในโลก ณ ตอนนี้ ?