The Battle of Tactics : หมากเด็ด “โมริยาสุ” เมื่อเลือดเข้าตาต้องกล้าได้กล้าเสีย

หลังจากที่วันก่อนที่ ซาอุดิ อาระเบีย โชว์ให้โลกได้เห็นว่าฟุตบอลมันเล่นกัน 11 คน ทุกคนช่วยกันวิ่งเเล้วเราจะประสบความสำเร็จ เเละสามารถเอาชนะอาร์เจนติน่าไปได้ 2-1

คราวนี้ญี่ปุ่นเป็นอีกทีมจากเอเชียที่ทำให้เราเห็นเเล้วว่ามันไม่ใช่เเค่ 11 คน เเต่มันยังรวมไปถึงทีมงานสตาฟฟ์โค้ชทุกคนที่ข้างสนามอีกด้วย การวิเคราะห์เเละเเก้เกมที่ดี สามารถพลิกสถานการณ์ของเกมจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ เเละคราวนี้ฮาจิเมะ โมริยาสุ เฮดโค้ชของญี่ปุ่น โชว์การเเก้เกมระดับโลกสามารถพาทีมพลิกสถานณ์การเอาชนะเยอรมันไปได้ในสกอร์เดียวกัน 2-1

เเละในเกมนี้สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งคือการสู้กันด้วยเเท็คติกของกุนซือทั้งสองฝ่าย ระหว่าง ฮันส์ ฟลิค กับ ฮาจิเมะ โมริยาสุ

บทความที่เกี่ยวข้อง : ศิษย์-อาจารย์, เพื่อน, คู่แข่ง : ญี่ปุ่น-เยอรมัน ความสัมพันธ์ลึกซึ้งผ่านฟุตบอล

ครึ่งของเยอรมัน

วันนี้ญี่ปุ่นมาในไลน์อัพ 4-2-3-1 เเต่เวลาตั้งรับหรือไม่มีบอลจะปรับรูปแบบมายืน 4-4-2 เเบบยืนโซนตั้งรับกันในเเดนตัวเอง ไม่ผลีผลามเพรสซิ่งแบบไปสุดไม่มีเบรก เเค่วิ่งเข้าไปกดดันให้ผู้เล่นเยอรมันไม่ได้ออกบอลง่ายๆ เพราะ โมริยาสุ อาจจะรู้ว่าผู้เล่นเยอรมันมีทีมเวิร์คที่ดี เเละ ฮันส์ ฟลิค โค้ชของเยอรมันชอบให้ลูกทีม เล่นบอลจังหวะเดียว ชิ่งหนึ่งสองในการเข้าทำในพื้นที่สุดท้าย ถ้าผลีผลามเพรสซิ่งมั่วซั่วโดนชิ่งหลุดเเน่นอน เลยมาเเบบรัดกุมไว้ก่อน

ญี่ปุ่นที่ว่ามาดีเเล้วเเต่เยอรมันมาดีกว่า ขนกันมาเต็มสูบ ทั้ง อิลคาย กุนโดกัน จามาล มูเซียล่า โจชัว คิมมิช ในเเผนเเบบไร้กองหน้าตัวเป้า ใช้ ไค ฮาเวิร์ตซ์ ลงเล่นเป็น ฟอลส์ ไนน์ มาในไลน์อัพ 4-2-3-1 ก็จริง

เเต่เวลาขึ้นเกมบุกจริงๆพวกเขาจะปรับมาเป็น 3-2-5 นิคลาส ซูเล่ ขยับมายืนเหมือนเป็นเซ็นเตอร์ฮาล์ฟตัวที่สามทางด้านขวาเเละให้ เดวิด รอม เเบ็คซ้าย ขยับขึ้นสูงไปทำเกมรุกทางริมเส้นฝั่งซ้าย เเละ กุนโดนกัน กับ คิมมิช คุมเกมในเเดนกลาง กนาบรี้ อยู่ทางกราบขวา ส่วนมุลเลอร์ มูเซียล่าเเละไค ฮาเวิร์ตซ์ ทั้งสามคนสลับกันเคลื่อนที่เปลี่ยนตำเเหน่งในเเดนบนกันเรื่อยๆ เเละจุดเด่นของเยอรมันชุดนี้คือการวิ่งสลับตำเเหน่งเปิดช่องให้เพื่อนในเกมรุก เเละการเข้าทำจากด้านข้าง

พอมันเป็น 3-2-5 ปะทะ 4-4-2 ทำให้แผงหลัง 4 คนของญี่ปุ่น โดนนวดด้วยตัวรุก 5 คน ของเยอรมัน เเละถ้าผู้เล่นเกมรุกลงมาช่วยไม่ทันมันจะกลายเป็น 4 ต่อ 5 ในเเดนสุดท้ายของตัวเอง มันกลายเป็นว่าเยอรมันจะมีตัวผู้เล่นมากกว่าเสมอเวลาทำเกมบุกเร็วเข้าใส่

ทำให้ในครึ่งเเรกเยอรมัน สามารถถ่ายบอลเปลี่ยนไปมา ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ค่อยๆหาโอกาสเข้าทำใส่ญี่ปุ่นได้เรื่อยๆ อิลคาย กุนโดกัน คุมเกมได้อย่างเนียนตา เเละเกือบจะเป็นลูกสองลูกสามไปหลายทีเเล้ว เเต่เป็นเยอรมันเองที่ทำกันไม่ได้ อาจจะเพราะพอมันไม่มีกองหน้าตัวเป้าธรรมชาติ จังหวะทีเด็ดทีขาดในจังหวะสุดท้ายมันหายไป กลายเป็นยิงทิ้งยิงขว้างกันไปหมด

ญี่ปุ่นเองด้วยความที่ว่าตั้งรับลึก เวลาสวนกลับเร็ว เเนวหลังดันขึ้นไปซัพพอร์ตเพื่อนในเกมรุกไม่ทัน เพราะเเนวรุก ต้องรีบทำ รีบจบ เเล้วกลับไปตั้งโซน ถ้าช้าเกินเยอรมันก็จะลงมาตั้งรับกันหมด เเละเเค่ผู้เล่นในเเนวรุก2-3 คน มันไม่พอที่จะเจาะกองหลังเยอรมันได้ ครึ่งเเรกเลยเป็นเกมของเยอรมันซะส่วนใหญ่ จบครึ่งเเรกเยอรมันนำ 1-0

ครึ่งของญี่ปุ่น

ในครึ่งหลังโมริยาสุไม่รอช้า เห็นเเล้วต้องทำ รีบเเก้เกมส่ง โทมิยาสุ ลงมาเเทน คุโบะ เพื่อปรับเป็นหลัง 5 ไม่ให้โดนเเนวรุกเยอรมันโอเวอร์โหลดจำนวนผู้เล่น ซึ่งก็ถือว่าเป็นจุดที่เขาเเก้ได้ดีในจุดเเรก

เเละจุดเปลี่ยนมันมาอยู่ที่ตอน ฮันส์ ฟลิค ตัดสินใจเปลี่ยน กุนโดกันออก หลังจากนั้นเกมเปลี่ยนเลย วาตารุ เอ็นโดะ กองกลางหมายเลข 6 ของญี่ปุ่นโดดเด่นขึ้นมาทันทีเมื่อไม่มีกุนโดกัน

จริงๆเขาก็ทำได้โอเคอยู่เเล้วมาตลอด เเต่พอมันมีกุนโดกัน เป็นกุนโดกันที่ทำได้ดีกว่า เป็นคนคุมโมเมนตัมของเกม เเต่พอไม่มีกองกลางจากซิตี้ปุ๊บ กลายเป็น เอ็นโดะ กองกลางจากสตุ๊ดการ์ต ที่เป็นคนคุมเกมเเทนเลย เเกะเพรสซิ่งเเบบเนียนๆ วิ่งบู้ เข้าปะทะ ไม่มีกลัวเยอรมันเลย เเถมทำได้ดีกว่าด้วย กลายเป็นญี่ปุ่นที่เริ่มคุมเกมได้เเละโถมบุกเข้าใส่

เห็นเเบบนี้โมริยาสุ คิดว่ามีโอกาสเเล้ว เราก็สู้ได้นี่นา… จึงรีบเปลี่ยนตัวรุกลงมาอีก 2 คน จากที่ก่อนหน้านี้ส่งลงไปแล้ว 2 คน กลายเป็นในสนามมีตัวรุกธรรมชาติอยู่ 5 คน ปรับเป็น 3-2-5 ดันไลน์กองหลังขึ้นสูง เริ่มเพรสซิ่งจากเเดนบน เปิดหน้าเเลกใส่เลย โอเวอร์โหลดผู้เล่นคืนใส่เยอรมันบ้าง เเล้วเน้นให้ขึ้นเกมทางฝั่งซ้าย

โดยใช้คนที่ไปกับบอลได้ดีอย่าง คาโอรุ มิโตมะ เจาะทางฝั่งขวาของเยอรมันทางกนาบรี้ กับ ซูเล่ เพราะทั้งสองคนไม่ใช่ตัวรับทางฝั่งขวาเเบบธรรมชาติ เเละฮันส์ ฟลิค ก็ไม่ได้คิดจะเเก้เกมตรงนั้นเลย ลูกซ้ำตีเสมอของ ริตสึ โดอัน ของญี่ปุ่นก็มาจากการเลี้ยงบอลขึ้นเกมของมิโตมะทางฝั่งนั้นเเหละ

พอตีเสมอได้ ญี่ปุ่นก็เหมือนจะได้ใจ ความเชื่อมั่นมันมาเเล้ว ของมันกำลังขึ้น ยังบุกต่อหวังจะเอาอีกกะว่าจะเอาชนะไปเลย เเล้วทำได้จริงๆด้วย ต้องชมความยอดเยี่ยมของ อาซาโนะ จริงๆ ทั้งการวิ่งทะลุไลน์ เทคนิคการเอาบอลลง การบังบอลเเละการยิงเเสกหน้า มานูเอล นอยเออร์ เข้าไป มันสวยเเละสมบูรณ์เเบบจริง ๆ

หลังจากนั้นญี่ปุ่นกลับสู่สูตรเดิมถอยต่ำเเพ็คเกมรับให้เหนียวเเน่น เเละช่วยกันซ้อนได้ดี เเถมผู้รักษาประตูอย่าง ชูอิจิ กอนดะ ที่ทำพลาดในครึ่งเเรกเเต่มาองค์ลงในครึ่งหลัง บินเซฟช่วยทีมไว้หลายที จบเกม ชนะเยอรมัน 2-1

ส่วนเยอรมันของ ฮันส์ ฟลิค เกมนี้ไม่ได้เเย่เลย ทรงบอลดีมากๆ เเต่เเค่ก็ต้องกลับไปทำการบ้านกันว่า จะเอายังไงกับวิธีการเล่นเเบบนี้ดี อย่างน้อยควรมีกองหน้าแท้ ๆ แบบเปรี้ยงเดียวหาย ไว้สักหนึ่งคนไหม?

ในเมื่อเราจะเล่นเกมรุกใส่ฝ่ายตรงข้ามอยู่เเล้ว ถ้าครึ่งเเรกที่พับสนามใส่เขาเเล้วทำให้สกอร์มันไหลไปลูกสอง ลูกสามได้ ญี่ปุ่นคงจะไม่มีโอกาสได้คัมเเบ็คเเบบนี้ เเละประตูที่ทำได้ในวันนี้ก็เป็นลูกจุดโทษ ไม่ใช่ลูกโอเพ่น เพลย์

ญี่ปุ่นที่ทำได้ดีกว่าในครึ่งหลัง เห็นได้ชัดเลยว่าผู้เล่นญี่ปุ่นมีความเข้าใจเกมสูงมาก สามารถปรับตัวเล่นกับแผนของโค้ชได้อย่างหลากหลาย เเละมีวินัยมากๆ ก้มหน้าก้มตาทำตามเเท็คติกที่ถูกสั่งมาอย่างเคร่งครัด จนพลิกสถานการณ์กลับมาได้

ถ้าฟุตบอลมันให้เเมน ออฟ เดอะ เเมตช์เเก่ทีมงานข้างสนามได้ เเมน ออฟ เดอะ เเมตช์ ในนัดนี้ต้องยกให้ ฮาจิเมะ โมริยาสุ เเละทีมงานเลย พวกเขาเป็นรองในครึ่งเเรก เเต่พวกเขาวิเคราะห์เกมได้เเม่นยำ เเละใช้เวลา 15 นาทีของช่วงพักครึ่งในการเเก้เกม พอมาครึ่งหลังมันกลายเป็นครึ่งของพวกเขาทันที

เขาทำราวอย่างกับว่าอยู่ในการ์ตูนญี่ปุ่น โค้ชหนุ่มอัจฉริยะเจ้าเเทคติกคุมทีมไม่ใหญ่มากนัก สถานการณ์เป็นรอง ต้องการประตู อยากได้ประตูใช่ไหม งั้นใส่ตัวรุกลงไปเเล้วใช้ใจสู้ ใช้พลังแฝงของพระเอก แล้วช่วยกันเล่นซะ ไปเอาประตูคืนมากันให้ได้ นี่มันพล็อตมังงะฟุตบอลดีๆชัดๆเลย

เขาเเก้เกม ปรับแผน เปลี่ยนตัว ได้สะใจเเฟนบอลเหลือเกิน เเละสองประตูที่ทำได้ก็มาจากสองตัวสำรองที่ส่งลงไปซะด้วย เอาคืนเยอรมันในครึ่งหลังได้เเสบสุดๆ เเละกลายเป็นว่าในศึกดวลเเท็คติกระหว่างโมริยาสุกับฟลิค ในครั้งนี้ ฮาจิเมะ โมริยาสุ คือ ผู้ชนะ

แชร์บทความนี้

ข่าวและบทความล่าสุด